Al vele jaren ontvangt Monnikenheide bijzondere vrijwilligers: Duitse jongeren die een jaar vrijwilligerswerk komen doen. We zijn sinds 1983 een van de Belgische partners van de organisatie AFS, deel van het netwerk van het European Solidarity Corps. Momenteel komt de 18-jarige Lena (links op de foto) dagelijks meewerken in het dagcentrum.
‘Ongeveer halfweg. Ik ben begin september 2021 aangekomen en blijf tot de laatste dag van augustus 2022’, zegt Lena, op de vraag hoe lang ze intussen op Monnikenheide meewerkt. Een volledig jaar, elke werkdag van de week, een stevig engagement. Heimwee? Geen last van. ‘Op de eerste dag dat ik hier aankwam, had ik meteen het gevoel ‘hier kan ik een jaar doorbrengen, dit komt goed’. Het voelde meteen heel comfortabel aan’, vertelt ze.
Genieten van een grapje
Na het secundair onderwijs wilde ze wat bedenktijd voor ze gaat voortstuderen. ‘Ik dacht aan vrijwilligerswerk in het buitenland, en raakte geboeid door het verhaal van een iets oudere vriendin die via AFS vrijwilligerswerk had gedaan, ook bij mensen met een beperking. Ik had zelf geen ervaring met deze mensen, maar de projecten van AFS overtuigden me.’
Het werk blijkt really rewarding, ze haalt er veel voldoening uit. ‘Het voelt aan zoals de dag doorbrengen met vrienden. En naargelang ik meer Nederlands begrijp, wordt het steeds leuker. De eerste keer dat ik een grap begreep of dat ik er zelf eentje kon maken, bijvoorbeeld, dat zijn momenten om van te genieten.’
Leerrijk jaar
’s Avonds keert ze terug naar Antwerpen, waar ze een woning deelt met vier andere jonge vrijwilligers. ‘We kenden mekaar vooraf niet, maar ook daar klikt het goed, we zijn heel close. Iedereen is open en behulpzaam, we zitten in dezelfde situatie, hè.’
Zou ze het anderen aanraden? ‘Het hangt een beetje van je persoonlijkheid af, maar voor mij blijkt zo’n jaar tussen secundair en hoger onderwijs echt interessant. Velen zijn, zoals ik, onzeker over welke studie hen zou liggen. Als je je jaar goed invult, kan je er veel van leren. Loskomen van thuis en zelfstandig leven, aanvoelen wat het betekent om dagelijks uit werken te gaan … Jezelf leren kennen, bedenken wie je bent zonder je familie of vrienden van thuis. Ik blijk me goed aan te passen aan een totaal nieuwe situatie, het zelfs leuk te vinden. Ik zie ook hoe ik functioneer in een sociale job. Met mensen werken, helpt me om wat meer open te zijn.’
Het werkt echter niet zo één-op-één dat ze volgend jaar in september recht een opleiding in pedagogie of sociaal werk binnenloopt. ‘Ik weet nog steeds niet zeker wat ik wil studeren, kunst, filosofie of psychologie. Wellicht wordt het dat laatste. Ik heb nog tijd, ik blijf nog een half jaar hier!’