Stage als scholier, stage als hogeschoolstudent, vakantiejob: Tinne maakte als tiener kennis met Monnikenheide en is er bij wijze van spreken nooit meer weggeraakt. Zodra ze haar diploma op zak had, ging ze aan de slag als opvoedster in De Vlinder, de woning waar mensen voor korte tijd kunnen verblijven (‘kortverblijf’). Intussen is ze er ongeveer vijf jaar hoofdopvoedster, en nog steeds met veel plezier.
‘Wat werken in het kortverblijf zo plezant maakt? De variatie. Je weet nooit hoe je dag begint of hoe hij gaat eindigen, onze planning is voor verandering vatbaar. Heeft iemand een gek idee voor een spel bedacht, of is het terrasjesweer? Dan gaan we daar graag op in! Eerlijk… ik vrees dat ik in een woning met vaste bewoners wat tegen de herhaling en de routine aan zou kijken.’
‘Wij hebben anderzijds minder tijd om onze gasten door en door te leren kennen, dat is de keerzijde. Bij de eerste contacten verzamelen we heel veel informatie over wat iemand kan of nodig heeft, hoe hij of zij in groep functioneert, waarvan hij of zij houdt of integendeel schrikt, welke medische zorgen iemand nodig heeft en of er handelingsplannen zijn die we kunnen volgen... Per week leggen we zulke informatie klaar over de gasten die we verwachten. Want het vergt wel enkele verblijven eer je iemands karakter en gewoonten wat kent, en het is een geruststelling dat je de details over de verzorging kan nakijken.’
Plezier én rust
De meeste gasten komen grààg naar De Vlinder, waar de sfeer van ‘even weg van het leven van alledag’ wordt gekoesterd. ‘Ik zeg steeds: ik zie ze allemaal graag komen, maar ook graag weer gaan’, lacht Tinne. ‘Het afscheid komt soms sneller dan je lief is, maar ik zou me meer zorgen maken als onze gasten te kennen gaven liever niet naar huis te willen, toch?’
‘Het geeft veel voldoening te weten dat je de gezinnen even kan ontlasten, even een adempauze kan geven. Iemand met een zware zorgnood enkele dagen of weken opvangen en verzorgen, kan zwaar zijn, maar dat verzinkt in het niets als je bedenkt dat hun mantelzorgers dit dag in dag uit volhouden.’
Allerlei oplossingen op maat zijn mogelijk in De Vlinder: af en toe een weekendje, elke week één avond en nacht, enkele dagen terwijl zus of broer moet studeren voor examens, een paar weken terwijl moeder of vader een operatie ondergaat, een week op ‘kamp’ komen in de vakantie of plotse crisisopvang… ‘De hulpvragen zijn heel variabel’, vertelt Tinne. ‘De ene kijkt ernaar uit hier een weekje veel plezier te hebben, de ander zoekt net de rust die er thuis tussen broers en zusjes niet is. Momenteel is onze jongste ‘vaste klant’ acht jaar, en onze oudste bijna 80… Maar dat levert ook een fijne wisselwerking op. Dan zie je een kind zijn handje in dat van een oudere gast leggen, prachtig.’
Kort op de bal
‘Een heel grote rol speelt ook het team, met heel fijne, heel flexibele collega’s. Collega’s die niet vertrekken als er net iets gebeurd is waarbij een paar extra handen welkom zijn, of die er geen punt van maken dat een uitstapje wat uitloopt. Ik probeer voor hen als hoofdopvoedster meer te zijn dan de collega die de administratie en planning doet, maar iemand bij wie je terechtkan met vragen en bekommernissen, en die ‘de lijm’ van het team is.’
‘Goed onderling communiceren en mekaar briefen bij de overgang van de diensten is hier zo mogelijk nog belangrijker dan in andere woningen. Het is eigen aan het kortverblijf dat we heel hard in het hier en nu probleemoplossend denken. Er is alleen de korte termijn, er is geen tijd om overleg met het hele team af te wachten. Je moet dus samen beslissingen durven te nemen, en daar ook weer op terugkomen als iets niet werkt. In het kortverblijf ben je minder bezig met langdurige ontwikkelingstrajecten, dat klopt, maar geef mij maar ‘kort op de bal’.’