‘Kan jij niet scheiden? Dan kan je met mij trouwen!’ Het mag duidelijk zijn: Siebe ziet Christel graag. Maar trouwen? ‘Laten we het toch maar vriendschappelijk houden, mijn man gaat niet akkoord zijn’, lacht Christel. Dollen met de collega’s is ongetwijfeld een belangrijke factor om graag naar je werk te komen.
Van Grabbelpasser tot collega
‘Ik ken Siebe al van toen hij nog een kind was’, verduidelijkt Christel Goormans, diensthoofd Sport & Jeugd van de gemeente Zandhoven. ‘Toen kwam hij bij ons deelnemen aan de Grabbelpas-activiteiten in de vakantie. Later is hij dan komen vragen of hij een dag per week hier in sporthal Het Veld mocht komen werken. Hij werkt ook bij een slager, in een café en in de keuken van een woonzorgcentrum, maar voor de vrijdagen zocht hij nog een zinvolle invulling. Van de gemeente Zandhoven kreeg ik meteen de toestemming om hem hierin tegemoet te komen.’
Gezien Siebe een bewoner is van het Huis aan de Kerk, een van de woningen van Monnikenheide-Spectrum, lag het voor de hand dat dit begeleid werk ook zou worden omkaderd en opgevolgd door de jobcoaches van Monnikenheide. Voor Joke en Kirsten, die als jobcoach werken bij Monnikenheide-Spectrum, is het vaak een uitdaging om voor meer dan 45 cliënten een geschikte job op maat te vinden. Voor Siebe was het niet zo moeilijk: hij wist al waar hij graag wou werken en waar zijn interesses liggen, en kan dit ook heel duidelijk benoemen.
Dus nu komt hij (bijna) elke week op de fiets van Huis aan de Kerk in Zoersel naar Het Veld. ‘Soms eens te laat, maar meestal véél te vroeg, zoals vandaag weer, hè?’, weet Christel. Dat is dan extra tijd om een babbeltje te gaan doen met de collega’s.
Kaarsrecht langs de lijnen
Maar vervolgens moet er uiteraard gewerkt worden. Zaalwachter Tom weet altijd wel wat klussen voor Siebe: de kleedkamers nakijken, de vuilbakken rond de padelvelden legen en van nieuwe zakken voorzien, de uitschuifbare tribune voor supporters schoonmaken…
Na de middag volgt de leukste klus: met de schrobzuigmachine systematisch heel de vloer van de sporthal schoonboenen. ‘Moet ik nu al een stukje doen, om het eens te tonen?’ Siebe kruipt op de machine en rijdt kaarsrecht langs de lijnen van het sportveld. ‘Trouwens, laat je schoenen eens zien? Mag jij hier wel lopen met die zolen?’ Sorry Siebe, ik wil inderdaad geen vegen maken op die schone vloer.
‘Heel die zaal vegen met de machine is een taak die de collega’s niet zo graag doen’, vertelt Christel, ‘dus ze zijn er wel blij mee dat Siebe dit altijd doet. En Siebe zelf doet dit net wél graag. Muziekje in zijn oren, en daar gaat hij.’
